Relativie-Tijd

 Omdat ik deze week nog vakantie heb vind ik dat ik nog wel een vakantieblogje kan schrijven. Het zet mensen soms ook wel leuk op het verkeerde been.  
 
Zo ontmoetten wij toevallig vrijdag middag vrienden uit Zeist die met hun bootje de 12 provinciehoofdsteden (ook een leuk doel) aandoen; in de loop van hun vaargang maakten zij ook nog een rondje "Leiden".De jongens en Paul waren naar Leiden met het sloepje en de rubberboot en daar voeren dus toevallig Marjolein en Frank met hun bootje.
Ze waren stomverbaasd ons in Leiden te zien, daar ze net mijn nieuwste blog uit Zeeland hadden gelezen.                      

Ik geniet enorm van de vooruitgang van techniek, vooral van de haast hyperbole snelheid waarmee de media en de communicatie de afgelopen 50 jaar zich ontwikkeld hebben.         Zo vond ik laatst, toen ik "oude paperassen" aan het doorkijken was, het telegram, geschreven door mijn vader, gericht aan mijn oma met de mededeling dat mijn oudste broer was geboren.  

Mijn ouders waren in '52 naar Nederlands Nieuw Guinea verhuisd, aan de andere kant van de wereld, boven Australië. Berichten gingen bijna altijd per zeepost en soms per luchtpost ( zgn "luchtpostbrieven"). Gewone huistelefoon hadden zij er toen nog niet.

Eind zeventiger jaren heb ik een reis gemaakt samen met mijn jongste broer Mark in de VS. Natuurlijk flink gespaard van tevoren. In die tijd (vóór hypotheek en gezin) kon je nog nering naar de tering zetten ipv andersom. Als je geld nodig had ging je gewoon wat vaker (in ons geval bij "van der Valk") werken.

Na bezoek aan mijn familie aan de Oostkust van de VS per vliegtuig en per fiets naar Californië en de Hawaii eilanden.
Wat een vrijheid. Als we een dag lékker en uitgebreid wilden eten, sliepen we op het strand. Als we behoefte aan een douche en een hotel hadden, aten we wat soberder.
Toen we op een bepaald moment door ons geld dreigden te raken (in die tijd Travellers Cheques) zijn wij midden in de nacht met een zak vol "quarters" naar een telefooncel getogen en belden met onze bank in Nederland.

Natuurlijk was midden in het gesprek de quarter op.
Enfin, wat een nostalgie.
En tegenwoordig, nog geen 40 jaar later Skype je je, Facebook je je, WhatsApp je je een slag in het rond.
Ik had mijn broer van de week aan de lijn. Hij is nu met zijn gezin in Nieuw Guinea, op "sentimenteel journey".

Een telefoontje op je mobiel: "Hi, wil je ff een fotootje whatsappen van ons huis in Biak etc want ik wil weten wat ik zoeken moet" (om aan zijn dochters te kunnen laten zien).

Ik vind het énig; ongetwijfeld heeft het ook nadelen, dat hele ICT gebeuren, het privacyvraagstuk.
Wellicht dreigingen van een derde wereldoorlog, "per computer/per drone/etc". 
Maar ook daar gaat een oplossing voor komen.

Voorlopig hebben we nog meer te duchten van gevaren, dreigingen en terroristische daden die we ook op die manier in de Middeleeuwen en gedurende de Kruistochten hadden.